در روش سنتی آموزش از تخته سیاه یا وایت برد استفاده میشد، در دهه های اخیر دیتا ویدئو پروژکتور و کامپیوتر هم به این روش ها اضافه شدند. از تخته سیاه و وایت برد برای نوشتن و از كامپيوتر و ديتاپروژكتور براي نمايش اسلايدر و فيلم استفاده میکنند. تكنولوژي برد هوشمند این روش هاي سنتي را با هم تركيب و به صورت همسو در راستاي آموزش بهتر كار گرفته است.
سر آغاز بردهای هوشمند
نخستین بردهای تعاملی در حدود دهه ۱۹۹۰ میلادی توسط شرکت “Xerox Park” برای استفاده در ادارات ایجاد شدند و از آنها هنگام برگزاری جلسات کوچک و میزگردها استفاده می شد.
اولین برد هوشمند در سال ۱۹۹۱ معرفی شد. این برد از یک صفحه نمایش “ال سی دی” ساده که بر روی یک کامپیوتر سوار شده بود، تشکیل می شد. شرکت اینتل نسبت به این پروژه علاقه نشان داد و در سال ۱۹۹۲ برای انجام تحقیقات بیشتر بر روی این پروژه بودجه اختصاص داد.
در اواخر دهه ۱۹۹۰ میلادی، قابلیت های متنوعی از قبیل “پاک کن”، ” قلم های رنگی” و “صفحه نمایش نوری” به تخته های هوشمند اضافه شدند و حیطه بازاریابی آنها نیز دگرگون شد؛ پروژه ای که ابتدا برای استفاده در ادارات طراحی شده بود، حالا تبدیل به عضوی از سیستم آموزش هوشمند “ک ۱۲” شده بود.
شرکت “eInstruction” اولین برد هوشمند پرتابل خود را در سال 2001 عرضه کرد. این برد به دلیل استفاده از تکنولوژی وایرلس (Wireless) به راحتی قابل جابجایی بود. شرکت “eInstruction” اولین مینی بردهای هوشمند خود را در سال 2009 عرضه کرد. دانشجویان این امکان را داشتند که با استفاده از این مینی بردها و از پشت میزهای خود با برد هوشمند بزرگتر داخل کلاس درس ارتباط برقرار کنند.
مزاياي استفاده از برد هوشمند در فرايند تدريس
بدون نیاز به دست زدن به كامپيوتر میتوان برنامه را باز يا بسته كرده و يا روي اسلايدهاي پاورپوينت با قلم توضيحات اضافي خود را نوشته يا پاك كرد.
قابلیت ورق زدن و حتی جواب دادن به سوالات روی صفحات کتاب را در کتاب های الکترونیکی دارد.
امکان ملموس سازی آزمایش های دروس مختلف برای دانش آموزان با استفاده از برد هوشمند و نرم افزارهاي آزمايشگاه هاي مجازي.
با استفاده از برد هوشمند و نرم افزارهاي مخصوص تدريس میتوانیم تمامي محتواي آموزشي دبير را به صورت صوت و تصوير بدون نياز به دوربين خاصي فيلم برداري کرده، در اختيار دانش آموزان قرار دهيم.
